Abruzzo'da soğuk bir kış günü doğdum, ama küçükken en sevdiğim mevsim güneşiyle, deniziyle ve plaj oyunlarıyla yazdı.
Oyuncak bebeklerime hikâyeler anlatmaya bayılırdım. Bildiğim hikâyeler bittiğinde yenilerini uydurmaya başladım. Uzun ve maceralarla dolu hikâyelerim günlerce sürerdi, daha sonra annemle birlikte topladığım odam da bebeklerimin başrolü üstlendikleri bir film seti gibi kimi zaman tehlikeli bir ormana ya da Sibirya steplerine dönüşürdü.
Büyüdükçe hikâyelerimi bir deftere yazmaya başladım. Bir hikâye, ardından bir başkası derken yazmayı hiç bırakamadım!
Evde, sıkıcı lise dersleri boyunca, kalabalık otobüslerde, dağa gittiğimiz tatillerde, hukuk eğitimi aldığım Roma'da ve ABD ve Çin arasında yaptığım seyahatlerde yazmaya devam ettim.
Ve işte buradayım: Belediyenin Polis departmanında çalışıyorum ama bu kitabı okuyan sizlerin de tanık olduğu gibi yazma tutkumu asla terk etmedim.
Artık bebeklerle oynamıyorum tabii ama deniz gitmeyi, uçağa binip uzak ülkeleri ziyaret etmeyi ve özellikle hikâyeler anlatmayı hala çok seviyorum... Ancak bu kez kalem ve kâğıtla!